Charyzmatyczny okultyzm w kościele ewangelikalnym cz.3

 „Wewnętrzne uzdrowienie”

Terapia regresji, która tworzy fałszywe wspomnienia, jest prowadzona w kościele przez chrześcijańskich psychologów. Istnieje inna forma tego samego zwiedzenia, zwana „wewnętrznym uzdrowieniem”. Zostało ono przedstawione Chrześcijanom przez jedną z najbardziej zdumiewających okultystek, które zainfekowały nim kościół, Agnes Sanford, o której wcześniej krótko wspomnieliśmy. Jest ona „Mary Baker Eddy” ruchu charyzmatycznego, a jej okultystyczne nauki wpłynęły na rzesze niecharyzmatyków. John Wimber był głównym czynnikiem w rozpowszechnianiu jej nauk, a także nauk innych okultystów, takich jak pastor Sanforda, Morton Kelsey.

Okultystyczna technika wizualizacji jest kluczem do wewnętrznego uzdrowienia. Wizualizuje się sytuację z przeszłości, a następnie wizualizuje Jezusa wkraczającego w akcję i rozwiązującego problem. Często ten „Jezus” ożywa, porusza się i mówi sam. Kontakt nie został nawiązany z Panem Jezusem Chrystusem, ale z zamaskowanym demonem.

Od śmierci Sanforda wewnętrzne uzdrawianie było prowadzone przez osoby, które trenowała i / lub na które miała wpływ, na przykład Ruth Carter Stapleton, Rosalind Rinker, John i Paula Sandford, William Vaswig, Rita Bennett i inni. Początkowo najbardziej rozpowszechnione wśród charyzmatyków i liberalnych kościołów, wewnętrzne uzdrowienie rozprzestrzeniło się teraz szeroko w kręgach ewangelickich. Tam jest praktykowany w bardziej wyrafinowanej formie przez psychologów, takich jak David Seamands, H. Norman Wright i James G. Friesen, a także przez wielu świeckich terapeutów, takich jak Fred i Florence Littauer.

John i Paula Sandford wyznają, że Agnes Sanford była „dla nas wszystkich prekursorem w dziedzinie wewnętrznego uzdrawiania… [i] naszym pierwszym mentorem w Panu, naszym przyjacielem i doradcą… Nazywają ją „solidną kościelną kobietą ... [która] założyła Szkołę Opieki Duszpasterskiej ... Wśród wyszkolonych przez Sanford był rzymskokatolicki przywódca Francis MacNutt. Ten „mentor” dzisiejszych wewnętrznych uzdrowicieli nauczał.

"Miłość Boża została odebrana człowiekowi przez negatywną myśl - wibrację tego grzesznego… świata… Tak więc nasz Pan… obniżył Swoje wibracje myśli do wibracji myśli ludzkości… [i] oczyścił wibracje myślowe które otaczają ten glob….

Dlatego też, odkąd stał się samym sednem zbiorowej nieświadomości rasy, kiedy umarł na krzyżu, część ludzkości umarła razem z nim ... [i] niewidzialna i spersonalizowana energia naszych duchów już wstąpiła z Nim do nieba ....

Jego krew, ta tajemnicza esencja życiowa ... pozostaje na tej ziemi, w postaci plazmy, dmuchana przez wiatry ... do każdego kraju ... eksplodująca w reakcji łańcuchowej mocy duchowej ... My kierujemy tym potężnym przepływem życia w zamkniętym umyśle… poprzez pokutę za grzechy świata lub za  określoną [osobę]…. I przez wzięcie tego [przez wizualizację] na krzyż Chrystusa i otrzymanie dla niego przebaczenia, uzdrowienia i życia ....

Nauczyłem się łączyć sakramentalność z metafizycznym podejściem… metafizyczne metody." *59

Książki Sanford są tak jawne w swoim okultyzmie, że ich akceptacja jest aktem oskarżenia dla całego ruchu charyzmatycznego. Rzeczywiście, po ujawnieniu jej okultyzmu w książce Zwiedzione Chrześcijaństwo, Sanford była broniona przez charyzmatycznych przywódców, a autor i T.A. McMahon zostali skarceni za napisanie tej książki. John Sandford twierdził później, że wyrzucił demona z Sanford i doprowadził ją do Chrystusa - po tym, jak była mentorem dla niego i innych wewnętrznych uzdrowicieli!

Dla Sanford akceptowalne było wszystko, co umożliwiało wykorzystanie tego, co nazywała „przepływem energii” *60, „wysokim napięciem Bożej kreatywności”. *61 Twierdząc, że „jesteśmy częścią Boga”*62, Sanford nazwała Boga „pierwotną energią” *63, a Jezusa „tego z najgłębszego z psychiatrów”. *64 Uczyła, że poprzez wizualizację można wybaczać grzechy drugiemu. *65

Richard Foster napisał: „Agnes Sanford bardzo mi pomogła w zrozumieniu wartości wyobraźni w modlitwie za innych… Ta rada… modlitwy poprzez wyobraźnię… wyobrażając sobie uzdrowienie. … i wiele więcej, podarowała mi Agnes Sanford ”. *66 Nauczała ona, że:

W uzdrawianiu wspomnień trzeba mocno trzymać w wyobraźni obraz ... tej osoby ... [choć złej, jako] świętego Boga, i zamienić w wyobraźni ciemne i okropne cienie jego natury w lśniące cnoty i źródła mocy. Rzeczywiście, można je w ten sposób obrócić. To jest odkupienie! *67

Foster promował Sanford i jej książki i napisał: „Odkryłem, że [Sanford] jest niezwykle mądrym i zręcznym doradcą…” *68.

Jednak ona otwarcie nauczała wschodniego mistycyzmu i okultyzmu. Uczyła, że ludzie istnieli w niebie przed przyjściem na ziemię, niosąc „chmurę chwały… [w] nieświadomej pamięci” tamtej przed-ziemskiej egzystencji. *69 Następujące fragmenty książek Sanford stanowią oskarżenie tych, którzy ją popierają:

Mówiąc językami ... nieświadomy może nawiązać kontakt z nieświadomym umysłem kogoś innego ... lub kogoś, kto żył wcześniej lub kogoś, kto będzie żył w przyszłości, a nawet z kimś z nieba ...

Nie potrafię powiedzieć, co robi mój duch i dokąd zmierza. Ale to, że podróżuje i że Bóg działa poprzez moje duchowe ciało, nawet jeśli mój umysł jest tego zupełnie nieświadomy, staje się coraz bardziej widoczne. Dlatego po prostu przywołajcie w myślach mnie lub kogoś innego jako ludzki kanał miłości do Chrystusa. *70

Rebecca Brown naucza również, że kiedy ktoś budzi się rano zmęczony, dzieje się tak dlatego, że Bóg przez całą noc używa swojego „ciała duchowego” do walki duchowej. Wiele z okultyzmu Sanford zostało niewątpliwie zaczerpnięte od jej pastora Mortona T. Kelseya, który studiował w C.G. Jung Institute niedaleko Zurychu w Szwajcarii i który został jungowskim psychologiem, podobnie jak syn Sanford, John Sanford, którego wiele książek nadal rozpowszechnia podobne praktyki okultystyczne. Książki Kelseya są bardzo popularne i wniosły do kościoła wiele okultyzmu.

Kelsey utożsamia szamańskie moce z darami Ducha Świętego, *71 wierzy, że jego matka umarła za niego „tak jak nasz Pan” *72 i oświadczył, że szaman lub czarownik jest tym, „w którym skoncentrowana jest moc Boża i może w ten sposób wypłynąć do innych.” *73 Kelsey pisze:

Nie ma nic wewnętrznie złego w ... PSI [mocy psychicznej] lub jej użyciu… Metapsychiczne doświadczenia PSI… są po prostu naturalnymi doświadczeniami ludzkiej psychiki… Jasnowidzenie, telepatia, prekognicja, psychokineza i uzdrawianie zostały zaobserwowane w życiu i wpływie wielu przywódców religijnych i prawie wszystkich chrześcijańskich świętych… *74

Moi uczniowie zaczynają dostrzegać rolę, jaką Jezus spełniał, kiedy czytali Szamanizm Mircei Eliade i Podróż do Ixtlan Carlosa Castanedy [gloryfikujące moce szamańskie]… *75

Negacja doktryny

Doktryna biblijna jest naczyniem prawdy i naszą tarczą przed błędem. Znakiem dni ostatecznych poprzedzających powrót Chrystusa jest odmowa osądzania wszystkiego w oparciu o Biblię. Wimber kierował się doświadczeniem i właśnie tego doświadczenia poszukuje się przede wszystkim w obecnych „przebudzeniach”. Ten kto jedzie na przebudzenie śmiechu w Toronto, czy na przebudzenie w Pensacoli, nie udaje się tam, aby posłuchać egzegezy biblijnej; udają się tam, aby doświadczyć tego, co nazywają „świeżym dotknięciem Ducha Świętego”. A skąd wiadomo, że taki dotyk został odebrany? Często tylko poprzez uczucia i fizyczne manifestacje najbardziej dziwacznego rodzaju.

Nauczanie, które słyszy się na takich spotkaniach, jest często zdezorientowane i wypaczone. W kościele na lotnisku w Toronto autor słyszał przesłanie o tym, jak nieadekwatnie czuł się Jezus na weselu w Kanie Galilejskiej, jak zachęta Jego matki uświadomiła mu, że gdyby tylko spróbował, mógłby dokonać cudu i jak to powinno być dla zgromadzonych zachętą w poczuciu nieadekwatności.

Widzieliśmy, jak mężczyzna wijący się w agonii na podium w Zgromadzeniu Bożym w Brownsville w Pensacola i Steve Hill wygłaszał następującą herezję publiczności: „On zradza, wasze duchowe narodziny… on umiera, abyście mogli mieć życie . ” Otrzymaliśmy ostatnio następujący list.

"Mój pastor i kilka innych osób z mojego kościoła udało się do Pensacoli, czego wynikiem był podział i zniszczenie kościoła. Teraz pastor mówi, że doktryna nie ma znaczenia i [koncentruje się] na objawieniach i darach Ducha. Całkowicie się zmienił i unika członków, którzy nie mieli „doświadczenia z Pensacoli”".

Obrona okultyzmu

Jednym z dzisiejszych bohaterów wśród charyzmatyków i zielonoświątkowców jest William de Arteaga, który jest wychwalany (na ten przykład w TBN Croucha) za napisanie książki zatytułowanej „Gaszenie Ducha” jako riposty do „Zwiedzionego Chrześcijaństwa”. To, że de Arteaga broni okultystycznej wizualizacji, przed-ziemskiej egzystencji ludzkich dusz, regresji do przeszłego życia pod hipnozą oraz karmy i reinkarnacji wschodniego mistycyzmu nie rzutuje na jego szeroką akceptacji wśród charyzmatyków.

Podstawowa teza książki „Gaszenie Ducha” jest zarówno niedorzeczna, jak i heretycka - Bóg wnosi nową prawdę do kościoła, najpierw ujawniając ją kultom i grupom okultystycznym. Dlatego fakt, że niebiblijne praktyki, takie jak wizualizacja, wewnętrzne uzdrawianie, pozytywne myślenie i pozytywne wyznawanie, wyszły z okultyzmu, tak naprawdę im sprzyja, ponieważ tak działa Bóg! Charyzmatycy uwielbiają tę książkę, ponieważ sprzeciwia się ona Zwiedzionemu Chrześcijaństwu, które ujawnia ich błędy. Oczywiście książka jest wysoce polecana przez prawie wszystkich w tym obozie, od Jacka Hayforda po Orala Robertsa. Profesor seminarium Fullera C. Peter Wagner nazywa to „cennym obrazem sprzeciwu wobec nowych i niezwykłych dzieł Ducha Świętego, od Jana Kalwina po Dave'a Hunta…”

De Arteaga potwierdza okultystyczne techniki wynoszące umysł nad materię, argumentując, że fizyka kwantowa dowodzi, że „postrzeganie umysłem” wpływa na cząstki subatomowe. Jest to mit wymyślony przez fizyków New Age. Coś musi wejść w kontakt z jakimkolwiek obiektem, aby człowiek mógł to zaobserwować. Zwykle fotony światła odbijają się od przedmiotu i tworzą obraz w oku i mózgu. Światło odbijające się od samochodu nie porusza go. Jednak odbijanie fotonu od cząstki subatomowej w celu „obserwacji” przypomina odbijanie się samochodu od samochodu - więc oczywiście obserwacja (a nie umysł obserwatora) wpływa na cząstkę subatomową.

Z tego niezrozumienia fizyki kwantowej de Arteaga wnioskuje, że „przez wiarę umysł działa w mocy Boga i może przenosić góry”. *76 Moc Boga postrzegana jest jako siła, na którą operują nasze umysły, kiedy przestrzegamy „praw duchowych”. Zasadę tę, jak mówi, „Logos” otworzył kultom metafizycznym i stamtąd weszła ona do kościoła. W rzeczywistości źródłem był Szatan, a biblijna „Nauka o umyśle”, którą propaguje de Arteaga, jest czystym okultyzmem.

Teza książki Gaszenie Ducha została wcześniej przedstawiona przez de Arteaga w „Wizjach Zeszłego Życia” (1983): „Duch Święty wpłynie na grupy okultystyczne, jeśli on [o zgrozo] zostanie zablokowany przez prawowiernych chrześcijan” (str. 17). Wyraża uznanie dla niesamowicie heretyckiego dzieła Agnes Sanford Uzdrawiające Światło (str. 132); broni jej wiarę w ludzką przedziemską egzystencję (strony 145-146); wydaje się przyjmować ewolucję człowieka z niższych gatunków (str. 126); oświadcza, że ​​„duchy” to „dusze przywiązane do ziemi” (strona 187), które mogą legalnie komunikować się z żywymi (strona 182); i twierdzi, że zmarłym powinien służyć kościół (str. 183). Twierdzi, że reinkarnacja jest biblijna, a nawet została „potwierdzona przez Jezusa” (strony 197–209) oraz że taka ewangelia jest pomocna dla Indii, ponieważ pozwala „Hindusom zachować… koncepcję reinkarnacji i karmy” (str. 215). Zaleca również powrót do przeszłych żywotów jako standardową metodę duchowego uzdrawiania (str. 151-163). Wiodący charyzmatycy odczuwają pociechę, mając wsparcie takiego heretyka!

Jaki smutek musi wywoływać takie odstępstwo od zdrowej doktryny Bożej łaski, Tego, który powiedział: „Prawda was wyzwoli” (J 8:32). I jaką niewolę przyjęło wielu w kościele z braku odpowiedniego poszanowania prawdy. Nie dajmy się zwieść tym, którzy „wkradli się nieświadomie” (Judy 1: 4)

Fragment pochodzi z książki Dave Hunta "Inwazja Okultyzmu" [Occult Invasion] Eugene, Oregon 1998

Tłumaczył: Mariusz

Przypisy:

59. Agnes Sanford, The Healing Light (Macalester, 1947), pp. 125-26,165; Agnes Sanford, The Healing Gifts of the Spirit (Fleming Revell, 1982), pp. 140-41.
60. Sanford, Gifts, p. 48.
61. Sanford, Light, p. 146.
62. Ibid., pp. 10.34-35.
63. Ibid., p. 30.
64. Ibid., p. 74.
65. Ibid., pp. 63-64,68, 112.
66. Foster. Celebration, pp. 36,136.
67. Sanford, Gifts, pp. 49,131.
68. Foster, Celebration, p. 136,
69. Sanford, Gifts, p. 45.
70. Ibid., p. 30.
71. Morton T. Kelsey, The Christian and the Supernatural (Augsburg, 1976), pp. 120-43.
72. Ibid. p. 149.
73. Ibid., p. 93.
74. Kelsey, Supernatural, pp. 109,113,142.
75. Ibid., p. 93.
76. William de Arteaga, Quenching the Spirit: Examining Centuries of Opposition to the Moving of the Holy Spirit (Creation House, 1992), pp. 162-63.